54 - املاء، زمان دادن و مهلت بخشیدن به بنده است. خداوند حلیم است و شتابی در عقوبت ندارد، بلکه یک عمر بندگان را مهلت و فرصتِ توبه و بازگشت می‌دهد تا میدان و مدت آزمایش برای آنان فراخ باشد.
مشتقات «مَلَاَ» جمعاً 10 بار در قرآن آمده است که 7 بار آن درباره مهلت خدا به بندگان است (رعد 32 (13:32) ، حج 44 (22:44) و 48 (22:48) ، اعراف 183 (7:183) ، قلم 45 (68:45) ، آل‌عمران 178 (3:178) ). در ضمن امهال و املاء از نظر معنائی مشابه هستند، ولی املاء دلالت بر زمان طولانی‌تری می‌کند. از این نظر دهر را ملاء و مدت بسیار طولانی را «مَلی» می‌گویند (مریم 46 (19:46) - ...وَاهْجُرْنِی مَلِیًّا).

55 - معنای «کید» طرح و نقشه‌هایی است که علیه دشمن به کار گرفته می‌شود. کید کافران از آنجایی که مبتنی بر باطل است، به خودشان برمی‌گردد و نتیجه معکوس در نظام حق محور الهی می‌دهد. «کید» به تنهایی فاقد بار معنایی مثبت یا منفی است، نیک و بد آن تابع طراح نقشه و تدبیر اوست. از این روی کید الهی متین و مثبت و کید کافران ضعیف و ظالمانه است.