وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
و [حال که قرار بر امتحان است، معبودانِ] کسانی که غیر خدا را می‌خوانند، دشنام ندهید که آنها نیز خدا را به دشمنی و نادانی دشنام خواهند داد، ما بدین‌سان عمل هر گروهی را [برای خودشان] آراسته‌ایم، 172 سپس بازگشت آنان به سوی پروردگارشان است و همو آنان را به آنچه [در زندگی دنیا] می‌کردند، آگاه خواهد ساخت. 173
172- به پاورقی 54 همین سوره (6:43) مراجعه کنید. این نکته بسیار مهمی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود؛ همین قدر اگر بدانیم عقاید مخالفین ما، برای آنها دوست داشتنی و محترم است، کمتر به خود اجازه تحقیر و توهین می‌دهیم. عملکرد سلول‌های مغزی و ساختار روحی روانی انسان به گونه‌ای است که برحسب معیارهای ارزشی شخص عمل می‌کند. تحقیقات علمی در سال‌های اخیر نشان داده که ژن‌های درون سلول‌های عصبی (نرون) که تعیین کننده اعمال‌اند، تحت تأثیر رفتار شخص تغییر می‌کند. پس عجیب نیست که چگونه نیک و بد نزد عده‌ای وارونه می‌گردد! ضمیر جمعی «زَیَّنَّا» بر همین مکانیسم در نظام خدا دلالت می‌کند.
173- حواله دادن اختلافات به روز قیامت، به روشنی آشکار می‌سازد که قرار نیست بندگان داور عقاید دیگران در دنیا باشند و فکر کنند می‌توان با زور و تحمیل اختلافات را از میان برد.