قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ

بی‌گمان کسانی که فرزندان خود را از روی بی‌خِرَدی 243 و نادانی کشتند و آنچه را خداوند به آن ها روزی داده بود با احکام خودساخته، با نسبت دادن به خدا حرام شمردند، مسلماً گمراه شدند و [برخلاف ادعای خود و باور پیروانشان هرگز] هدایت نیافتند.

243- «سَفَهَ» از مصدر سفاهت، و سفیه به سبک‌مغز و جاهل و احمق گفته می‌شود. این واژه 11 بار در قرآن و عمدتاً در سوره بقره آمده است.