وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِـمِينَ

و [نیز] از [جنس] شتر، دو تا [نر و ماده] و از [جنس] گاو، دو تا [نر و ماده، برای شما آفرید]. بگو: آیا نرها را خدا حرام کرده یا ماده‌ها را؟ یا آنچه در رحِم ماده‌هاست؟ آیا شما [خودتان] شاهد بودید که خدا شما را به این [تحریم‌ها] توصیه کرده است [یا به تقلید گذشتگان چنین می‌کنید]؟ پس کیست ستمگرتر از آنکه دروغی را [به عنوان حکم دینی] به خدا نسبت دهد تا از روی نادانی مردم را از راه خدا گمراه سازد؟ 251 مسلماً خداوند مردم ستمگر را رهبری نمی‌کند [=به سعادت و نجات نمی‌رساند]. 252