285- اصطلاح «دِین القِیِّم» به معنای آئین ثابت و پایدار، یا برپادارانده و رشد دهنده، 4 بار در قرآن تکرار شده است. جمله «دِینًا قِیَمًا« در این سوره را نیز مخفف قیام و بیان کننده نقش برپادارندگی دین و قایم بودنش بر مصالح فردی و اجتماعی گفته‌اند.

286- ر ک به پاورقی 16 همین سوره (6:14) . ابراهیم بنا کننده کعبه، قلب شهری بود که به تدریج پیرامون آن شکل گرفت، بنابراین ذکر نام «ابراهیم» برای مردم مکه، که او را مؤسس شهر و نیای بزرگ خود می‌دانستند، بی‌دلیل نبود. پیامبر اسلام برای ایجاد پیوند عمیق با مردم، دین خود را همان آیین ابراهیم، که مشرکین به او افتخار می‌کردند، معرفی می‌کند، اما با اشاره تلویحی به مشرک نبودن ابراهیم، به آنها می‌فهماند شما با بُت‌پرستی و دینداری شرک آمیزتان از راه پدر اولیه خود دور شده‌اید.