28- منظور از شرکاء، معبودانی است که انسان‌ها در طول تاریخ برای آن‌ها نقش مستقل یا واسطه‌ای در برآوردن حاجات خود، در دفع ضرر و جلب منفعت، قائل بوده‌اند؛ از بُت‌ها گرفته تا فرشتگان، ارباب انواع، پیامبران، اولیاء، قدیسین و غیره. و صد البته که پشت چنین شرک و شراکت‌هایی همواره متولیانی قرار دارند که از سفره مردم ارتزاق و بر گُرده جهل آنان سواری و سیادت می‌کنند. ر ک به: یونس 28 (10:28) و 29. واژه «شرکاء» (مستقل یا با ضمائر: کم، هم، نا، ی) که جمعاً 37 بار در قرآن آمده است، از واژه‌های بسیار مهم در ارتباط با موضوع توحید می‌باشد.