وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ

و آنها [مردم را] از آن [قرآن] نهی می‌کنند و از آن دور می‌سازند، 32 و [در نتیجه] بدون آنکه متوجه باشند، خود را به هلاکت [=بدبختی] می‌اندازند.

32- ظاهراً منظور این است که آنها حق دگراندیشی را از مردم سلب می‌کردند و آن‌هارا از ایمان به سخنان پیامبر نهی کرده و از او دور می‌داشتند. شبیه آنکه در آیه 9 و 10 سوره علق (96:9) آمده است: «أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى عَبْدًا إِذَا صَلَّى». «نأی» دور شدن یا دور داشتن کسی از چیزی است. ن ک: اسراء 83 (17:83) .