قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
بگو: آیا هیچ اندیشیده‌اید که اگر [به ناگهان] عذاب خدا یا ساعت [قیامت] شما را در رسد، اگر راست می‌گویید، آیا کسی جز خدا را [به یاری] می‌خوانید؟ 49
49- این استدلالی با تحریک فطرتِ خداجوی انسان است که در بن‌بست‌های کاملا نومیدکننده (از جمله در امواج دریا و خطر غرق شدن) فقط به یاد او می‌افتد.