وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُـوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان می‌آورند نزد تو آیند، [به آنان] سلام و خوش‌آمد بگو [برخلاف تمایل متکبران از آنان استقبال و به آنان محبّت کن] پروردگارتان رحمت را بر خود مقرّر داشته است 66 [=آغوش رحمت او گشوده است]. مسلماً هر کدام شما که ندانسته مرتکب عمل زشتی شود، سپس از آن [عمل] برگردد و [عوارض کار بد خود را] اصلاح نماید، [بداند که] خداوند حتماً آمرزنده مهربان است.