قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ
بگو: من از پرستش کسانی که شما [برای حاجات خود] می‌خوانید، نهی شده‌ام. بگو: من از نظریات [مبتنی بر هوای نفس] شما پیروی نمی‌کنم، 67 [که اگر چنین کنم] در اینصورت گمراه شده‌ام و از هدایت‌شدگان نخواهم بود.
67- هُدی و هَوی مقابل یکدیگرند، هدایت از سوی خداست و انسان را به بالا می‌برد، و «هوی» پیروی از تمایلات نفس است و او را از مقام آدمیّت ساقط می‌کند، اهل لغت هوی را سقوط معنا کرده‌اند.