وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ
و کلیدهای غیب [=راز پنهانی‌های عالم] تنها نزد خداست که آن را جز او کسی نمی‌داند و او بر هر آنچه در خشکی و دریاست آگاه است؛ [حتی] هیچ برگی [از درخت] نمی‌افتد، مگر آنکه آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های [اعماق] زمین و هیچ تر و خشکی نیست، مگر آنکه در کتابی مبین [=علم روشن و روشنگر خدا] ثبت است. 70
70- توصیفات مشابهی از علم خدا را می‌توان در قرآن دید: از جمله: لقمان 34 (31:34) ، رعد 8 (13:8) ، حدید 4 (57:4) ، حج 70 (22:70) و 76 (22:76) و... .