فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ
پس [از چندی که] ماه را تابان دید، گفت: این «ربّ» من است! پس [از ساعاتی که] افول کرد، گفت: اگر «ربّ» [حقیقی] من هدایتم نکند، مسلماً از مردمان گمراه خواهم شد.
پس [از چندی که] ماه را تابان دید، گفت: این «ربّ» من است! پس [از ساعاتی که] افول کرد، گفت: اگر «ربّ» [حقیقی] من هدایتم نکند، مسلماً از مردمان گمراه خواهم شد.