أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْعَالَـمِينَ
آنها کسانی بودند که خدا هدایت‌شان کرد، پس [ای پیامبر] به هدایت آنان اقتداء کن. 126 [و به مردم] بگو: من از شما هیچ مزدی [بر رسالتم] طلب نمی‌کنم. این [کتاب] جز پندی برای جهانیان نیست.
126- «اقتداء» از ریشه «قدو»، پیروی کردن از اشخاص یا آثار فکری و فرهنگی پیشینیان است که علاوه بر این آیه، یک بار دیگر (زخرف 23 (43:23) ) در قرآن آمده است. در باب افتعال آمدن اقتداء، پذیرش و کسب آمادگی برای پیروی را می‌رساند.