3 - سؤال کننده از چگونگی وقوع عذاب سؤال می‌کند، سؤالی که مکانیسم آن بالاتر از درک و دانش بشری است. همین قدر به پرسشگر 14 قرن پیش در جامعه‌ای اُمّی پاسخ داده می‌شود که عامل بازدارنده‌ای در برابر کافران وجود ندارد! اگر در برابر برخی مصیبت‌های طبیعی مثل طوفان و سیل و زلزله تدابیری محدود می‌توان اندیشید، در برابر حادثه‌ای به مقیاس کیهانی، که کوه‌ها را متلاشی می‌کند، چه می‌توان کرد و به کجا می‌توان گریخت؟ اختصاص «لِلْکَافِرینَ» نشان می‌دهد که آن عوارض و آثار مصیبت‌بار به مؤمنین آسیبی نمی‌رساند و آنها در امنیت خواهند بود. این حقیقت را از جمله در آیات زیر می‌توان دید:
زمر 61 (39:61) - «وَیُنَجِّی اللهُ الَّذِینَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ...»، زمر 24 (39:24) «أَفَمَنْ یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَه...»، مریم 72 (19:72) - «ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا»، لیل 14 (92:14) تا 18- «فَأَنْذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّى لا یَصْلاهَا إِلاَّ الْأَشْقَى... وَسَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّى»، انسان 11 (76:11) - «فَوَقَاهُمُ اللهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ و...».