وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا

و چون مختصر خیری به او رسد، بُخل می‌ورزد24 [=نفسش مانع خیر می‌گردد].

24 - منع بازداشتن و «مَنُوع» مبالغه منع است، به معنای بسیار بازدارنده و بخیل. در دو سوره دیگر نیز چنین وصفی آمده است: قلم 12 (68:12) - «مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ»، ماعون 7 (107:7) - «الَّذِینَ هُمْ یُرَاءُونَ وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ».