29 - انطباق ادعا با عمل را صدق می‌گویند. صادقین کسانی هستند که به آنچه زباناً ایمان آورده‌اند خالصانه و صادقانه عمل می‌کنند. روز قیامت نیز تنها صداقت است که سودمند واقع می‌گردد [مائده 5 (5:5) ]. مؤمن واقعی کسی است که میان قول و فعلش هیچ دوگانگی و تفاوت نباشد و به آنچه ایمان آورده کاملا عمل کند. اگر به انفاق و زکات، صدقه و صدقات گفته شده، از این روست که صداقتِ ایمان را با خرج کردن برای غیر می‌توان شناخت. صادقون و صادقین عمدتاً به راستگویان گفته می‌شود، اما صیغه مبالغه این فعل فقط درباره پیامبران به کار برده شده است که ظاهر و باطن و حرف و عمل‌شان کاملا یکی بوده است.
به این ترتیب سومین نشانه «مصلّین» صداقت عملی آنها در ایمان به خدا از طریق انفاق و ایثار مال به محرومان بر اساس باورشان به یوم‌الدّین [روز جزا] است. ذکر «یَوْمِ الدِّین» به جای یوم‌القیمه، یوم الاخره، یوم البعث و اسامی دیگر، دلیل باور عمیق آنان به ارتباط اعمال دنیایی با زندگی ابدی می‌باشد. درجهت مقابل، تکذیب دین، بی‌توجهی به یتیمان و گرسنگان و ریاکاری و بُخل است [مضمون سوره ماعون].