خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
در حالی که دیدگانشان [از ترس حساب] فرو افتاده و [غبار] ذلت وجودشان را فرا گرفته است. این همان روزی است که یکسره بیم داده می‌شدند.46
46 - این سوره با پرسش سائلی از «عذاب» آغاز می‌شود و با بیم از آن ختم می‌گردد: «ذَلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُون». بیم از عذابِ اعمال سوء از محورهای اصلی این سوره محسوب می‌شود.