2 - در قرآن کلمات مختلفی همچون: خوف، خشیّت، رهبت، وجلت، شفقّت، فزع، هول، انذار، تقوی و... آمده است که در برگردان فارسی تماماً «ترس» ترجمه می‌شود! هر چند مفهوم ترس در این کلمات به نوعی وجود دارد، اما هر کدام معنای خاص خود را دارند که با دیگری متفاوت است. انذار از ریشه نذر [دانستن و حذر کردن]، آگاه کردن مردم از خطری مهم است تا از آن امنیّت یابند. مثل آژیر حمله هوایی که مردم را به پناهگاه دعوت می‌کند. هرچند چنین هشداری با ترس آمیخته است، ولی هدف از انذار و آژیر، نه ترساندن، بلکه آگاه ساختن است و آگاهی دادن به مردم از عواقب اعمال ناپسندشان خدمت به آنهاست و پیامبران چنین خدمت بزرگی را بر دوش داشتند. درضمن دو بار تکرار ضمیر جمعی ما، در آغاز سوره «إِنَّا أَرْسَلْنَا»، جامعیت رسالت را با مشارکت ملئکه، پیامبران و مردم، البته طبق مشیّت الهی، نشان می‌دهد.