وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا
بی‌تردید مساجد [=مکان‌های عبادت] فقط برای [توجه به] خداست، پس هیچ کس را به همراه او نخوانید33 [=شرک در عبادت نورزید].
33 - مسجد اسم مکان سجده، یعنی مکان‌های عبادت و نمازخانه‌ها [و به قولی مواضع هفتگانه تماس بدن با زمین به هنگام سجده] می‌باشد. تأکید «أَحَدًا» تصریح دارد که در مساجد به غیر از خدا نباید نام احدی، حتی پیامبران و اولیاء خدا و قدّیسین [برای حاجات فردی یا شخصی] برده شود. نام خدا، وحدت آفرین و نام بردن از اشخاص عامل اختلاف و تفرقه می‌باشد. مساجد خدا را نباید با شعارهای مرگ‌خواهی برای مخالفین سیاسی داخلی یا خارجی و دعای پس از نماز برای رهبر حاکم به اغراض دنیایی آلوده کرد و از دین سنگری برای رقابت در قدرت ساخت.