8 - سفیه به سَبُک مغز و جاهل و احمق گفته می‌شود. این واژه 11 بار در قرآن و عمدتاً در سوره بقره آمده است. به کودک نابالغی که هنوز به سن تشخیص و تمیز نرسیده و نابخردانه عمل می‌کند نیز سفیه گفته می‌شود، همچنین به عقب افتادگان ذهنی یا کسانی که در خرج کردن مال تشخیص لازم را ندارند. واژه مقابل سفیه در زبان عربی حلیم است و سن بلوغ اطفال را قرآن «حُلُم» نامیده است [نور 58 (24:58) و 59].

9 - «شَطَط» معنایی مقابل حق دارد [ص 22 (38:22) : ...فَاحْکُمْ بَیْنَنَا بِالْحَقِّ وَلا تُشْطِطْ...] یعنی سخنی که دور از حق و منحرفانه باشد. در آیه 14 سوره کهف (18:14) نیز خواندن غیرخدا را قول شطط خوانده است «...لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا».