13 - معنای عادی لمس، دست کشیدن بر چیزی و احساس آن است [انعام 7 (6:7) ] و التماس طلب کردن چیزی برای رسیدن و نائل شدن به آن [همچون لمس کردن] می‌باشد [حدید 13 (57:13) - ...فَالْتَمِسُوا نُورًا...]، مسئله لمس کردن آسمان [جوّ زمین] نیز دلالت بر نفوذ اشعه‌های ماوراء بنفش و عناصر خورشیدی و کیهانی مضر برای حیات زمینی، پیش از پیدایش طبقات حفاظتی جوّ زمین می‌باشد که اصطلاحاً برخورد ذرات نامیده می‌شود.

14 - کلمه «حَرَس» فقط همین یکبار در قرآن آمده است، حراست همان محافظت و نگهداری است و نگهبان را حَرَس می‌گویند. مثل حَرَس المَلِک [یاران و محافظان شاه]. طبقات جوّ زمین که سقفاً محفوظاً [انبیاء 33 (21:33) ] و سَبعَاً شِداداً [نبأ 12 (21:12) ] نامیده شده‌اند، هرکدام نقش حفاظتی معینی در برابر اجرام و اشعه‌های مضر برای حیات زمینی دارند.

15 - شهاب به شعله آتش گفته می‌شود [نمل7 (27:7) - ...أَوْ آتِیکُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ...]، شعله آتشی را نیز که از برخورد سنگهای آسمانی به جوّ زمین پدید می‌آید شهاب سنگ می‌نامند. به غیر از آیات 8 و 9 این سوره، در دو سوره دیگر نیز از این شهاب سنگ‌ها یاد کرده است: حجر 18 (15:18) - «إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِینٌ»، صافات 10 (37:10) - «إِلاَّ مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَهَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ». گویا این آیه تا آیه 12 ناظر به نیروهایی [فرشتگانی] باشد که تأثیر و عملکرد آنان در طبقات حفاظتی هفت‌گانه جوّ زمین جلوه می‌کند و قرآن در بیش از ده آیه به آن پرداخته است [بقره 29 (2:29) ، اسراء 44 (17:44) ، انبیاء 32 (21:32) ، مؤمنون 17 (23:17) و 86 (23:86) ، فصلت 12 (41:12) ، طلاق 12 (65:12) ، ملک 3 (67:3) ، نوح 15 (71:15) و نبأ 12 (78:12) ].