12 - «نَکَالً» از ریشه «نِکْل» [زنجیر]، عقوبتی است تا موجب عبرتِ شخص یا دیگران گردد و آنها را از ارتکاب چنان عملی باز دارد. مثل جرایم رانندگی که ترس از آن مانع قانون‌شکنی می‌شود. یا کیفر سرقت [مائده 38 (5:38) ]، و تنکیل [در باب تفعیل] اِعمال مجازات است. «جَحِیم» [در باب فعیل] از ریشه جَحَمَ، به آتش زیاد و شدید گفته می‌شود که 25 بار در قرآن درباره آتش آخرت و یک بار درباره آتشی که در دنیا برای ابراهیم افروختند آمده است [صافات 97 (37:97) ]. جحیم با کلمات یا اوصاف زیر به کار رفته است: اصحاب الجحیم [6 بار]، صراط الجحیم [2 بار]، عذاب الجحیم [2 بار]، اصل الجحیم [2 بار]، بُرّزَت الجحیم [2 بار]، صالوا الجحیم [4 بار].