14 - «رَجْفَهُ» از ریشه «رَجَفَ»، به لرزش و تکان بسیار شدید گفته می‌شود. این لرزش ممکن است ناشی از فروپاشی خورشید و تحولات پس از آن در نیروهای چهارگانه فیزیکی [جاذبه، الکترومغناطیس، هسته‌ای قوی و ضعیف] باشد که تکان‌ها و انفجارهای دیگری را به دنبال خواهد داشت.

15 - «کَثِیب» از ریشه کَثَبَ، به تلّ شن گفته می‌شود که در مکانی ریخته و انباشته شده باشد. توده‌های شن برخلاف سنگ‌های کوه انسجام و اتصالی با هم ندارند و به آسانی فرو می‌ریزند. با تغییر نظام جاذبه در آستانه قیامت و تکان‌های شدید زمین، همه چیز درهم شکسته و خرد و ریز می‌گردد. نظیر آنچه در آیات 4 (56:4) و 5 واقعه آمده است: «إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا».
«مَهِیل» از ریشه هیل، به ریختن خاک یا امثال آن در مکان یا ظرفی گفته می‌شود.