9 - وکیل به معنای کارگزارِ شایسته توکل، از نام‌های نیکوی الهی است که در قرآن با اوصاف: «کفی بالله وکیلاً» [خدا در کارگذاری کافی است - 6 بار]، «هو علی کل شیء وکیل» [او بر هر چیزی وکیل است - 3 بار]، «نعم الوکیل» [چه وکیل خوبی] و... تکرار شده است. جالب این که 7 بار نیز به پیامبر(ص) هشدار داده شده و آن رسول نیز آن را به مردم ابلاغ فرموده که پاسدار مردم نیست و خدا وکالت بندگان را به او نسپرده است [انعام 65 (6:65) و 107 (6:107) ، یونس 108 (10:108) ، زمر 41 (39:41) ، شوری 6 (42:6) ، اسراء 54 (17:54) ، فرقان 43 (25:43) ]. در ضمن در این آیه و آیه قبل، به یادآوری نام «ربّ» [نه الله] اشاره کرده است که کلید توحید در عبادت می‌باشد. اشاره به «رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِب» [که در شعراء 28 (26:28) ، رحمن 17 (55:17) ، صافات 5 (37:5) و معارج 40 (70:40) نیز آمده است]، گسترده ربوبیت الهی را در قلمرو طلوع و غروب خورشید، که تمامی پهنه زمین را در بر می‌گیرد، مطرح می‌سازد.