وَبَنِينَ شُهُودًا
و [همچنین] پسران حاضر12 [=آماده به خدمت / با قدرت فراوان]،
12 - در زمان نزول قرآن، در فقدان دولت مرکزی و پلیس و ژاندارم، داشتن فرزندِ «پسر» نوعی قدرت حمایت و پشتیبانی محسوب می‌شد، به خصوص اگر شاهد و حاضر در سنین جوانی بوده باشند «وَبَنِینَ شُهُودًا»، نه خردسال و دور از دسترس.