15 - عِناد، دشمنی، و عاند، دشمن است. مبالغه عاند، «عَنِید» [در باب فعیل] به کسی گفته می‌شود که دانسته و به دلیل ستم و به عمد تکبّر از پذیرش حق امتناع و طغیان کند. عَنِید صفت جبّاران و سرکرده‌های ستم در جوامع می‌باشد. هود 59 (11:59) - «...وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ»، ابراهیم 15 (14:15) - «وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ». جهنم نیز جایگاه سخت‌ترین کافران سرکش و طغیانگر است. ق 24 (50:24) - «أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ».