23 - به تعبیری که در کتاب «پا به پای وحی» آمده است؛ «شاید بتوان گفت که در سقر چنان حالت و درجه حرارتی وجود خواهد داشت که سلول‌ها و ذرّات انسان ذوب و دگرگون می‌شوند، بدون آن که بسوزند و از بین بروند». «لا تُبْقِی وَلا تَذَرُ». همچنان که در ذوب یخ چیزی از آن به صورت قبلی باقی نمی‌ماند، در عین حال مادام که حرارت ادامه دارد، این مکانیسم دست برنمی‌دارد و قوانین فیزیکی ثابت است. تعبیر «...وَلَعَذَابُ الْآخِرَهِ أَشَدُّ وَأَبْقَى» [طه 127 (20:127) ] نیز بیانگر همین شدّت و بقای عذاب است. آیات زیر نیز در همین مورد است:
زخرف 77 (43:77) - «وَنَادَوْا یَا مَالِکُ لِیَقْضِ عَلَیْنَا رَبُّکَ قَالَ إِنَّکُمْ مَاکِثُونَ»، فاطر 36 (35:36) - «وَالَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لا یُقْضَى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا...»، حاقه 27 (69:27) - «یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَه»، نساء 56 (4:56) - «...کُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَیْرَهَا...».