عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ

بر آن نوزده25 [فرشته گمارده شده] است.

25 - این تنها موردی است که عدد 19 در قرآن آمده است. آیه تفصیلی و تکمیلی بعدی، که حدود شش سال بعد نازل شده است، به وضوح آشکار می‌سازد که منظور از این اشاره، بیان تعداد فرشتگان موکل بر سقر [عوارض سوزاندن اعمال سوء] می‌باشد، شگفت آن که در آیه بعد از «أَصْحَابَ النَّار» [فرشتگان موکل بر آتش اعمال] نام برده و درست در 19 آیه دیگر قرآن از انسان‌هایی که با کفر و عناد و ظلم و فساد «أَصْحَابَ النَّار» شدندیاد کرده است. با بررسی این موارد می‌تواند اعمال آتش‌زا را بهتر شناخت [بقره 39 (2:39) و 81 (2:81) و 217 (2:217) و 257 (2:257) و 275 (2:275) ، آل‌عمران 116 (3:116) ، مائده 29 (5:29) ، اعراف 36 (7:36) و 44 (7:44) و 47 (7:47) و 50 (7:50) ، یونس 27 (10:27) ، رعد 5 (13:5) ، زمر 8 (39:8) ، غافر 6 (40:6) و 43 (40:43) ، مجادله 17 (58:17) ، حشر 20 (59:20) ، تغابن 10 (64:10) ]. هرچند پس از عمومی شدن کاربرد کامپیوتر و امکان محاسبات دقیق الکترونیکی، محقّق مصری رشاد خلیفه، و محققانی دیگر متوجه و کاشف نقش این عدد به عنوان کُد ریاضی و آماری قرآن در ترکیب حروف مقطعه 29 سوره‌ای که با این حروف افتتاح می‌شوند و دیگر موارد گردیدند. هرچند اشکالات و ایراداتی بر محاسبات عرضه شده و برخی دخالت‌ها و ادّعاهای غیر منتظره شخصی بر کاشف این رمز توسط صاحب نظران مسلمان مطرح گردید، اما شواهد و مصادیق موجود به حدّی است که اگر به اصل قضیه، صرف نظر از ادّعاهای غیرمعقول، منصفانه و فارغ از حواشی مطلب بنگریم، نمی‌توانیم وجود ارتباط ریاضی میان آیات قرآن را نادیده بگیریم.