كَلَّا وَالْقَمَرِ

نه چنان است، سوگند به ماه.33

33 - روال آیات 32 تا 37 که با سه سوگند به قمر، لیل و صبح آغاز می‌شود، با توجه به نفی «کَلاَّ» به نظر می‌رسد پاسخ مؤکدی به ارزیابی و داوری آن کارشناس دنیاطلب و ابطال سِحر نامیدن قرآن باشد، با تصریح بر آزادی و اختیار انسان که راه خویش را در دو راهیِ قبول یا انکار برگزیند.
نام قمر [معرفه و نکره]، 27 بار در قرآن تکرار شده است که در دو مورد دیگر، علاوه بر این آیه، حالت سوگند دارد: شمس 2 (91:2) - «وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا»، انشقاق 18 (84:18) - «وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَق».