4 - ثوب، لباس و جمع آن « ثِیَاب» است. معنای اصلی ثوب بازگشت به حالت قبلی است، مثل بازگشت به خانه. اگر به جزای نیک و بد اعمال ثواب گفته می‌شود [مطففین 36 (83:36) ]، به خاطر بازتاب آثار عمل به خود شخص است که بهشت و دوزخ را در تحقّق و تجسّم اعمال پدید می‌آورد. به لباس نیز از آن جهت ثوب می‌گویند که بافتن و دوختن آن بر اساس ایده و طرحی بوده که تحقّق یافته است. اما در جمله «وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ»، به نظر می‌رسد عمق مطلب بیش از نظافت ظاهری لباس است و بُعد معنایی کلمه ثیاب چه بسا به بازتاب عمل و عواقب و آثار آن نیز عنایت داشته باشد [والله اعلم].