7 - از نام‌های نیکوی خدا منّان است که بر بیکرانی نعمت‌های رهایی‌بخش او نسبت به بندگان، در انواع گرفتاری‌ها، حکایت می‌کند. چنین صفتی برای خدا نیکوست، چون حقیقت دارد، ولی منّت‌گذاری بندگان بر یکدیگر، نکوهیده است، چون هر آنچه دارند از آنِ خداست که به آنها امانت داده و منّت نهادن بر گرفتاران، اثر مثبت انفاق را خنثی می‌کند [بقره 264 (2:264) ].
از صفات متقین در کلام امیرالمؤمنین(ع)، راضی نبودن از کارهای کوچک و زیاد نشمردن کارهای بزرگ خود است. خطبه 193 بند 13- «[المتّقون] لا یَرْضَوْنَ مِنْ أَعْمَالِهِمُ الْقَلِیلَ وَلا یَسْتَکْثِرُونَ الْکَثِیر». و نیز: از کسانی مباش که آنچه را از طاعت دیگران ناچیز می‌شمارند برای خود بزرگ می‌شمارند]. حکمت 150 بند 9- «لا تَکُنْ مِمَّنْ... وَیَسْتَکْثِرُ مِنْ طَاعَتِهِ مَا یَحْقِرُهُ مِنْ طَاعَهِ غَیْرِهِ». همچنین: مؤمن کسی است که روز و شبی بر او نمی‌گذرد مگر آن که بر نفس خود بدبین است؛ دائماً به آن عیب می‌گیرد و کار بیشتر از آن می‌طلبد [خطبه 176- بند 5].