عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا

[این شراب از] چشمه‌ای در آنجاست که سلسبیل نامیده می‌شود.32

32 - سلسبیل و سلسل و سلسال به شرابی گفته می‌شود که بسیار نرم و گوارا باشد. حرف یاء نیز بر نهایت آن دلالت دارد. «سَلْسَبِیل» به چشمه‌ای گفته می‌شود که جریانش سریع باشد. وصف شرابی که آمیزه‌اش زنجبیل است، شاید اشاره به سرچشمه‌ای [از اعمال مقرّبین] باشد که سرعت و سبقت در کار خیر و نرمی گفتار و کردار [خُلقیات] عامل جوشش آن بوده است [والله اعلم]. آنان در زندگی خود همچون چشمه جوشانی از خیر و برکت بودند. «ابرار» با اعمال نیکوی خود در دنیا چشمه آب حیات را به تدریج حفر می‌کنند و از آن می‌نوشند [یشربون] و در آخرت این چشمه سلسبیل‌وار و بی‌نیاز از حفّاری آنها به سهولت و سرعت روان می‌شود و از آن نوشانده می‌شوند [یسقون]. فعل یشربون نقش دنیایی و تلاش آن‌ها را نشان می‌دهد، و فعل یسقون بازتاب آن اعمال را که توسط عواملی دیگر تحقق می‌یابد.