عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا

[جامی پر شده از] چشمه‌ای که بندگان خدا14 به سبب آن می‌نوشند [و با نیکی‌های مستمرخود، همچون حفرکنندگان چاه و چشمه و قنات] آن را می‌شکافند، چه شکافتنی!

14 - منظور از بندگان خدا [عبادالله]، نه همه آدمیان، بلکه کسانی است که به مقام بندگی خدا، نه بندگی اربابان زر و زور و تزویر رسیده‌اند. ظرف شراب را معمولا از قدح‌های بزرگ یا بشکه پُر می‌کنند. تصریح این سوره به چشمه «عَیْنًا»، به صورت نکره، دلالت بر منشأ جوشش و پیدایشی می‌کند که در حیات آینده از آن بهره‌برداری می‌کنند.