وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا

[و همچنین] طعام را، با وجود دوست داشتنش18 [نه از سر سیری و بی‌رغبتی] به بینوا و یتیم و اسیر19 می‌دهند.

18 - در قرآن تأکید شده که هرگز از چیزی که خود دوست ندارید به دیگران انفاق نکنید [بقره 267 (2:267) ]، بلکه از بهترینِ آنچه دارید انفاق کنید [آل‌عمران 92 (3:92) ]. در این مورد شواهد قرآنی بسیار است.

19 - گویا ترتیب این سه دسته به تناسب تعدادشان در جامعه است. اما اسیر از ریشه «اَسْر» [بستن]، کسی است که در جنگ گرفتار و بسته شده باشد. این کلمه چهار بار دیگر در قرآن درباره اسیران [بقره 85 (2:85) ، انفال 67 (8:67) و 70 (8:70) و احزاب 36 (33:36) ] و یک بار در آیه 28 همین سوره در مفهوم بستن، اتصال و همبستگی میان اعضاء بدن انسان آمده است «نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ...».