وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ
و آنگاه که کوهها [از جای] کنده [و متلاشی] شوند،13
13 - «نَسَفَ»، کندن و پراکندنی است که اجزای شئ را از هم جدا سازد. همچنانکه خاکستر را به باد میدهند. این واژه پنج بار در قرآن آمده است که 4 بار آن در سوره طه آیات 97 (20:97) و 105 (20:105) آمده است. «...وَانْظُرْ إِلَى إِلَهِکَ الَّذِی ظَلْتَ عَلَیْهِ عَاکِفًا لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفًا» [به معبودت- گوساله ساخته شده- بنگر که آن را بسوزانیم و خاکسترش را در دریا بپراکنیم].