4 - «عَاصِفَات» از ریشه عصف [شدت]، به بادهای سخت طوفانی گفته می‌شود که نیروی تخریبی فراوان دارد. در سه آیه قرآن به چنین بادی، که در خشکی و دریاها می‌وزد و مقابل باد ملایم و مطبوع [ریح طیبه] قرار دارد، اشاره کرده است.
یونس 22 (10:22) - «هُوَ الَّذِی یُسَیِّرُکُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا کُنْتُمْ فِی الْفُلْکِ وَجَرَیْنَ بِهِمْ بِرِیحٍ طَیِّبَهٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ...» [اوست آنکه شما را در صحرا و دریا سیر می‌دهد، گاهی که در کشتی هستید، باد ملایم و مطبوع شما را پیش می‌راند که [ناسپاسان] بدان شادمانی [غافلانه] می‌کنند، [ناگهان] تندبادی سخت بر آن وزیدن می‌گیرد و از هر سو امواجی بر آنان می‌تازد و می‌پندارند کاملا در سلطه خطر قرار گرفته‌اند...». انبیاء 81 (21:81) - «وَلِسُلَیْمَانَ الرِّیحَ عَاصِفَهً تَجْرِی بِأَمْرِهِ...». ابراهیم 18 (14:18) - «مَثَلُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ کَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فِی یَوْمٍ عَاصِفٍ لا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلَى شَیْءٍ...».