28 - «انْطَلِق»، از ریشه طَلَقَ در باب انفعال [پذیرش جدایی]، دلالت بر راه افتادن و به سویی روانه شدن می‌کند. این فعل در آیات 71 (18:71) ، 74 (18:74) و 77 سوره کهف (18:77) نیز تکرار شده که دلالت بر راه و تجربه‌ای دیگر می‌کند.
«ظِل» همان سایه است، اما به صورت مجازی به آنچه همچون چتر انسان را فرا می‌گیرد، گفته می‌شود، مثل سایه ابر [بقره 57 (2:57) و 210 (2:210) ، اعراف 160 (7:160) ]، سایه داغ دود آتش [واقعه 43 (56:43) ]، سایه امواج متراکم دریا [لقمان 43 (31:43) ] و سایه رحمت ربوبی در قیامت [واقعه 30 (56:30) ، نساء 57 (4:57) ، رعد 35 (13:35) ، یس 58 (36:58) ، مرسلات 41 (77:41) ].
اعمال نیک و بد آدمی نیز همچون چتری او را فرا گرفته و در روز قیامت در سایه سوزنده یا سرورآور آن قرار خواهد گرفت [مرسلات 30 (77:30) ]. در قیامت ظالمین در ظِلِّ اعمال خود خواهند بود.

29 - سه شعبه فوق که با سؤال توبیخی «أَلَمْ» آغاز شده و با «وَیْلٌ» هراسناکِ آنچه در آن روز بر مکذبین وارد می‌شود ختم می‌گردد، به عنوان سه درس عبرت و آگاهی مطرح شده است:
1- تاریخ: «أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِینَ کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ».
2- خلقت: «أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ»
3- طبیعت: «أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ».