31 - کلمه «قَصْر» علاوه بر این مورد، تنها در آیه 45 سوره حج (22:45) آمده است «فَکَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَهٍ أَهْلَکْنَاهَا وَهِیَ ظَالِمَهٌ فَهِیَ خَاوِیَهٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُعَطَّلَهٍ وَقَصْرٍ مَشِیدٍ» چه بسیار آبادی‌هایی که اهالی آن را که ستمگر بودند هلاک کردیم، پس [ساختمان‌های آنان] بر پایه‌های خویش فرو ریخت با چاه آبی بلا استفاده مانده و قصری محکم و مزیّن.
از ریشه کلمه قصر کلمات: مقصرین، یقصرون و تقصروا نیز در قرآن آماده است که تماماً معنای کوتاهی یا کوتاه کردن دارد که در تضاد با بلندی کاخ و قصر است. آیا منظور از تشبیه شراره‌ها به قصر، بزرگی و بلندی آن است، یا انعکاسی است از عملکرد آن ستمکارانِ به قدرت تکیه کرده و در کاخ‌های حفاظت شده آرمیده؟ کلمه «شَرَر» فقط در همین آیه آمده است. شراره‌ها و زبانه‌های دوزخ آن ستمگران، همچون کوره‌ای گداخته از خرمن هیزم، گدازه‌های آتشفشان و یا قصرهای مرتفع و مجلل در حال حریق، از هر سو تا ارتفاعی بلند پرتاب می‌شود.