وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
و کوهها به راه افتاده و [با متلاشی و تجزیه شدن ذرات آن، همچون] سرابی گردد.22
22 - با منفجر و از ریشه کنده شدن کوهها، که نگهدارنده و تعادل بخش خشکیها زمین به شمار میروند، و پودر و ذرهای شدن آن، همچون غبار هوا و سراب، که در آیات متعددی به آن اشاره شده است [از جمله: واقعه 4 (56:4) تا 6، نبأ 20 (78:20) و قارعه 5 (101:5) ]، کوهها به حرکت درمیآیند و سیر میکنند [طور 10 (20:10) ، تکویر 3 (81:3) ، کهف 47 (18:47) ] و خشکیهای زمین، همچون کشتی لنگر کشیده، به اطراف کشیده میشوند.