لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا

[که] روزگاری دراز در آن بمانند.26

26 - «حُقُب» به مدت زمان بسیار طولانی گفته می‌شود، جمع آن احقاب است. این کلمه یکبار دیگر در قرآن آمده است: کهف 60 (18:60) - «...لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا».