31 - « أَحْصَیْنَاهُ» از ریشه «حصا»، به شمارش آوردن کامل است. آنچنان که فرمود اگر نعمت‌های خدا را به شمارش عددی آورید نمی‌توانید آن را به انتها برسانید: «...وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللهِ لا تُحْصُوهَا...» [ابراهیم 34 (14:34) و نحل 18 (16:18) ].
پس احصاء، دانستن و فهم حساب است، نه فقط شمارش عددی آن. خداوند بر هر چیزی احاطه و بر عدد آن آگاهی دارد [جن 28 (72:28) ]، و همه چیز را در «امام مبین» [آنچه آشکارا در مقابل است] احصاء کرده است [یس 12 (36:12) ]. وصف «کِتَابًا» نیز دلالت بر ثبت و ضبط آنچه به شمارش و حساب آمده می‌کند. این سومین آیه‌ای است که در این سوره با حرف تأکید «إِنَّ» آغاز شده و به گونه:ای آن را بخش‌بندی می‌کند.