وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا

و همسرانی خوش اندامِ خوش خُلق و خوی.35

35 - کلمه «أَتْرَاب» که سه بار در وصف همسران بهشتی در قرآن آمده، با کلمه «تراب» هم ریشه است. این کلمه با توجه به متضاد بودن کلمه ترائب با صلب [در آیه 7 سوره طارق (86:7) ]، معنای نرمی در آن مستتر است، به این ترتیب به نظر می‌رسد همسران «خاکی صفت» و خوش خلق و خوی مورد نظر باشد. چنین صفتی دو بار دیگر در وصف همسران بهشتی در قرآن آمده است:
واقعه 36 (56:36) و 37- «فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا عُرُبًا أَتْرَابًا» [آنها را باکره‌هایی مختص و منحصر همان شخص قرار داده‌ایم، مصاحبانی محبوب و نرم خو].
ص 52 (38:52) - «وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَاب» [و نزد آنان چشم به زیران- بی‌توجه به دیگران- نرم‌خویی است].