وَكَأْسًا دِهَاقًا

و جام‌هایی لبریز36 [از شراب بهشتی]،

36 - «کَأْس» همان جام و پیاله شراب است، البته شرابی که نه بی‌خودی و بیماری‌آور است و نه به غفلت و گناه می‌کشاند، بلکه پاکیزه کننده و تعالی‌بخش است.
وصف «دِهَاق» دلالت بر پُر و پیمانه، پیوسته و پایان ناپذیر بودن از جهت لذت و خوشی می‌کند. لذت نیز نوعی احساس و درک و تخیّل است که هم در اثر تکرار به حالت عادی برمی‌گردد و هم برحسب حالات روحی روانی، سلامت و بیماری و سن و سال، شدت و ضعف پیدا می‌کند، اما جام لذات متّقین، از آنجایی که از سرچشمه پروای درونشان ناشی می‌شود، همواره لبریز و پایان ناپذیر است.
در سوره‌های اولیه به کرّات از انواع شراب‌های بهشتی و سرچشمه جام‌ها و ظروف آن سخن گفته و عالی‌ترین مفاهیم معنوی را در قالب ادبیات و فرهنگ زمان نزول قرآن ریخته و با غنا بخشیدن به آن روح تازه‌ای به کلمات متعارف بخشیده است.