21 - معنای هدایت، نه راهنمایی، بلکه راهبری و رساندن رهرو به مقصد و مقصود است، در کلمه هدایت تبعیّت و پیروی نیز نهفته است. از این روی قرآن هدایتی است برای متّقین، محسنین، مؤمنین و مسلمین و با این صفات است که می‌توان به مقصود رسید. در این آیه در واقع موسی(ع) فرعون به تبعیّت از «ربّ العالمین» دعوت می‌کند، نه آن که صرفاً بحثی نظری و اعتقادی را با او مطرح سازد.

22 - این «آیَهَ الْکُبْرَى» ظاهراً باید همان عصای معجزه‌گر و ید بیضاء باشد که البته بعدها جمعاً به نه معجزه رسید [اسراء 101 (17:101) و نمل 12 (27:12) ]. قابل توجه است که برحسب ترتیب نزول آیات قرآن، برای اولین بار است که مسلمانان اولیه با معجزه [آیات] آشنا می‌شدند.