7 - «مُدَبِّرَات» جمع مدبره از ریشه دُبُر [پشت، عقب]، و تدبّر، اکتفا نکردن به ظواهر امر، و دیدن باطن و پشت آن است. مدبّر بودن در امور نیز به معنای حُسن مدیریت و انجام کار است. فعل مضارع «یُدَبِّرُ الْأَمْر» چهار بار در قرآن در مورد نقش خداوند در اداره جهان هستی به کار رفته است [یونس 3 (10:3) و 31 (10:31) ، رعد 2 (13:2) ، سجده 5 (32:5) ].