وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ

و دستش را [از گریبان] به در آورد که ناگهان در نظر بینندگان درخشیدن گرفت. 140

140- آیا می‌توان از معجزه «ید بیضاء» (دست روشن) پند و پیامی به صورت نمادین دریافت کرد؟ مشتقات واژه «بَیضَ» نیز (همچون واژه عصا) 12 بار در قرآن آمده است که 5 مورد آن مرتبط با همین معجزه می‌باشد (اعراف 108 (7:108) ، طه 22 (20:22) ، شعراء 33 (26:33) ، نمل 12 (27:12) ، قصص 32 (28:32) ).
معنای این واژه همان سپیدی و درخشندگی است که قرآن آن را در وصف: پوست تخم مرغ، سنگ‌های سفید، خطوط روشن طلوع فجر، سپید روئی (در برابر سیه روئی عمل) و... به کار برده است، اما روشن و درخشنده بودن دست موسی(ع) نه ناشی از بیماری پوستی و نه ذاتی و جسمی بود، بلکه به تعبیر قرآن، برای ناظرین چنین نمودی پیدا می‌کرد (هی بیضاء للناظرین – اعراف 108 (7:108) ، شعراء 33 (26:33) ) و در ارتباط با مردم معنا می‌داد.