قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّ هَذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فِي الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْهَا أَهْلَهَا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
ـ [فرعون] گفت: پیش از آنکه من به شما اجازه داده باشم، به او [=پروردگار جهانیان] ایمان آورده‌اید!؟ 155 این توطئه‌ای است که [با تبانی قبلی] در شهر به راه انداخته‌اید تا مردمش را از آن آواره سازید، 156 به زودی خواهید دانست [که چه کیفری خواهید داشت]!
155- در نظام‌های استبدادی، تنها مخالفت کردن جُرم محسوب نمی‌شود، عقیده مخالف داشتن نیز جُرم است، و سانسور و پلیس حکومتی، بر ایمان هم، که امری قلبی است، نظارت دارد و بدون اجازه سلطان فکر هم نباید کرد!
156- داوری دیکتاتورها و متهم کردن آنها، به همین سادگی و بدون هیچ دلیل و مدرک، فقط به اتکاء گمان و سوء ظن است.