وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَـمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ
تو تنها به این گناه از ما انتقام میگیری که به نشانههای پروردگارمان، آنگاه که بر ما عرضه شد، ایمان آوردهایم. 159 پروردگارا! بر ما صبر ببار 160 [=ظرف وجودمان را از نیروی تحمل لبریز کن] و ما را در حال تسلیم [به خودت، نه فرعون] بمیران. 161
159- معنای اصلی انتقام از ریشه «نَقَمَ»، انکار چیزی یا کسی با دفع و طرد زبانی یا عملی است و دلالت بر نوعی پس زدن و راه ندادن (به درون سیستم) میکند. همچنانکه در مدرسه کسانی را که حداقل شرایط ارتقاء را کسب نکردهاند پس میزنند و رَد میکنند. انتقام مستبدین از مخالفان، به جرم به رسمیّت نشناختن آنان و ستایش و عزّت را منحصراً در خدا یافتن میباشد: بروج 8 (85:8) - وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلاَّ أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ.
160- دعای «رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا» در آیه 250 سوره بقره (2:250) از زبان اقلیت مؤمن سپاه طالوت نیز آمده است، در این کلمه معنای ریختن بر چیزی نهفته است.
161- پیام تکان دهندهای است از زبان کسانی که یک عمر تسلیم فرعون بودند و اینک با آشکار شدن حق، با تمام وجود خود تسلیم آفریدگار جهانیان میگردند!