وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُوا يَامُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ
و بنی‌اسرائیل را [به سلامت] از دریا [=رود نیل] گذراندیم. پس [از آن، در مسیر به سوی سرزمین موعود] بر مردمی گذشتند که بُت‌هایشان را پرستش می‌کردند 181 [با زمینه مساعدی که از زندگی در میان مصریان و گاو مقدس «آپیس» و خدایان متعدد آنان داشتند] گفتند: ای موسی! برای ما نیز معبودی [محسوس و ملموس]، همانطور که برای آنها معبودانی است، قرار ده! [موسی] گفت: به راستی که شما مردمی جاهل [در] رفتار هستید. 182
181- در اعتکاف (از ریشه عَکَفَ)، مفهوم اقامت مکانی مورد نظر است، مثل اقامت در مکه (حج 25 (22:25) و بقره 125 (2:125) ) یا اقامت و اعتکاف در مساجد (بقره 187 (2:187) ). اعتکاف در بُت‌خانه، پرستش بُت‌ها و ادامه آن است.
182- قرآن واژه «جهل» را در موارد زیادی مقابل «حلم» قرار داده است، نه «علم». از نظر تئوری، جهل مقابل علم است، اما در عمل، غلبه خشم و شهوت و هوی و هوس بر عقل را «جهل»، و تسلط عقل بر احساسات را نشانه «حلم» می‌شمرند.