وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَى مِن بَعْدِهِ مِنْ حُلِيِّهِمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ أَلَمْ يَرَوْا أَنَّهُ لَا يُكَلِّمُهُمْ وَلَا يَهْدِيهِمْ سَبِيلًا اتَّخَذُوهُ وَكَانُوا ظَالِـمِينَ
و قوم موسی، پس از [رفتن] او [به میقات و تأخیر ده روزه در بازگشت]، از [طریق ذوب] زیورآلات خویش، پیکره گوساله‌ای ساختند که صدائی داشت [=صوت در آن انعکاس می‌یافت]! آیا نمی‌دیدند که [برخلاف خدا، آن گوساله] با ایشان سخن نمی‌گوید و به راهی رهبری‌شان نمی‌کند؟ [با این حال] آن را [به خدائی] گرفتند و ستمکار بودند [که چنین کردند]. 198
198- معنای ظلم، چیزی را در غیر جای خود نهادن است، قرآن شرک را ظلمی عظیم شمرده (لقمان 13 (31:13) ) زیرا انحراف بزرگی در عالم است. ظلم بیش از آنکه به دیگری باشد، به نفس خود است که سرمایه وجودی را تباه می‌کند.